Op zoek naar de woestijnolifant

Damaraland – Een van de meest bijzondere momenten tijdens onze reis door Namibië was wel de zoektocht met gids naar de woestijnolifant.
De woestijnolifant is iets kleiner en kunnen langer zonder water dan de afrikaanse olifant. In Damaraland is nauwelijks tot geen water en er zijn bijna geen groene blaadjes. De woestijnolifant loopt soms wel 70 kilometer per dag opzoek naar water en voedsel. Ze hebben voldoende aan 25 tot 50 liter water en kunnen zelfs een paar dagen zonder.

Op zoek naar de Woestijnolifant

Nadat we een kleine familie woestijnolifanten op onze campsite Brandberg White lady Lodge, hadden gezien, hebben we de volgende dag bij een lodge nabij Twijfelfontein, een avondexcursie geboekt. In een hoge auto met enorme dikke banden reden we over zandduinen en droge rivierbedden op zoek naar de woestijnolifant. Onze gids stopte regelmatig op de sporen te bekijken. Hij kon aan de sporen zien in welke richting de olifanten gelopen waren. Voor mij zagen ze er allemaal hetzelfde uit. Na toch wel zo’n 2 uur rondrijden, de olifanten waren veel verder weg dan gedacht, zagen we eindelijk de eerste woestijnolifanten en nog wel met jong. Hoe blij je kunt worden van een paar olifanten. Na de olifanten van alle kanten gefotografeerd te hebben, rijden we nog een stuk verder. Volgens onze gids moeten er nog meer olifanten in de buurt zijn. En dat klopt. De groep olifanten is veel groter. Intussen begint de zon al onder te gaan en wordt het flink kouder. Maar bij het zien van de olifanten ben ik dat alweer vergeten. Na alle foto’s te hebben genomen, die we wilde, rijden we weer terug naar de lodge. Halverwege stoppen we nog even om de benen te strekken, een drankje te drinken en van een zonsondergang te genieten. Wat een dag!
Terug bij de lodge stappen we in onze eigen auto en gaan in het donker op zoek naar de campsite voor die nacht.